Σελαντσινέλα (Selaginella lepidophylla)

Περιγραφή

Η Σελαντσινέλα (Selaginella lepidophylla) είναι φυτό ανθεκτικότατο. Είναι γνωστό για την ικανότητά της να επιβιώνει σε περιόδους απόλυτης ξηρασίας στο φυσικό της περιβάλλον.

Τυλίγει τους μίσχους της σε μια σφιχτή μπάλα και τους ξετυλίγει μόνο όταν εκτεθεί σε υγρασία.

Άνοιξε ένα ρόδο της Ιεριχούς και κάνε μια Ευχή!

Το Ρόδο της Ιεριχούς, το ρόδο της Παναγίας, το αθάνατο ρόδο της Νεκρανάστασης!  Μια ξερή μπαλίτσα που μόλις έρθει σε επαφή με το νερό αρχίζει να κινείται, “ανοίγει”, πρασινίζει αποκτά ζωή!
Το ρόδο της Ιεριχούς το ανοίγουμε πάντα στο όνομα μιας ευχής… του εναποθέτουμε την βαθιά και από καρδιάς επιθυμία μας, την ξεκάθαρη πρόθεση της ψυχής μας.
Ο μύθος λέει πως συντρόφευε την Παναγία στο μοναχικό της ταξίδι από τα Ιεροσόλυμα στην Αίγυπτο και πως, από σεβασμό στην Χάρη της . «Άνοιγε» δίπλα Της σε κάθε Της στάση (πιθανά σε Οάσεις) και έκλεινε πάλι για να ακολουθήσει τα βήματα Της μες στην έρημο, κάθε φορά που εκείνη συνέχιζε το δρόμο Της! Η Παναγία δάκρυσε από συγκίνηση και τα ρόδα άνοιξαν από τα δάκρυα Της!

Παραδόσεις ανά τον κόσμο με την Σελαντσινέλα

Στους καθολικούς και ιδιαίτερα στην Γερμανία το χαρίζουν στα νέα ζευγάρια για να κάνουν σύντομα παιδί. Το τοποθετούσαν κλειστό κάτω από το κρεβάτι του ζευγαριού για να είναι ευλογημένη η σύλληψη. Το άνοιγαν την μέρα που μάθαιναν το χαρμόσυνο μήνυμα της έλευσης του μωρού για να έχει η μητέρα καλή εγκυμοσύνη. Λέγεται πως παλιά οι μαίες έβαζαν σε νερό ένα ρόδο της Ιεριχούς για να πάει καλά ο τοκετός και έπειτα το «διάβαζαν» δίνοντας ερμηνεία βάση του πόσο γρήγορα άνοιξε, του αν πρασίνισε όλο… του σχήματος του… σε περίπτωση που είχε δυο κορφές ήταν σημάδι πως η οικογένεια θα αποκτήσει και δεύτερο μωρό σύντομα!

Στην Αρχαία Αίγυπτο πίστευαν πως το ρόδο και η ενεργεία του προστατεύει το χώρο από πάσης φύσεως «δηλητήρια»! Έφτιαχναν επίσης ένα κατάπλασμα με το ενεργοποιημένο νερό του ρόδου και κονιορτοποιημένο Λάπις Λάζουλι σαν αντίδοτο για τα τσιμπήματα των φιδιών.

Στην Κρήτη οι γιαγιάδες στα μπαούλα που φύλασσαν με τα προικιά που κεντούσαν στις εγγονές τους, έβαζαν τη Σελαντσινέλα με την πρόθεση να παντρευτούν όποιον η καρδιά τους επιθυμεί αλλά και για να έχουν γονιμότητα και η τύχη τους να «ανοιχτεί» όπως το ρόδο! Πιθανά να γνώριζαν την ιδιότητα του να απομακρύνει το σκόρο στην ξερή του μορφή.

Στην Ισπανία και στην Πορτογαλία έφερναν τα ρόδα από χώρες μακρινές οι ναυτικοί και τα άνοιγαν κάθε φορά που γύρναγαν στο σπίτι για να ευχαριστήσουν την Παναγία που τους έφερε πίσω ξανά αλλά και για είναι προστατευμένοι στο επόμενο ταξίδι τους… κάτι σαν τάμα!

Στην Κωνσταντινούπολη και την Σμύρνη το ρόδο συμβόλιζε «άνοιγμα» στην απόλαυση της ζωής, ήταν σύμβολο αφθονίας και έρωτα! Έβαζαν πλάι στο ανοιχτό ρόδο μέσα στο νερό του πολυεδρικά πετράδια/κρυστάλλους ροζ και λευκού Χαλαζία για να μεγεθύνει την αγάπη και τον έρωτα, Κιτρίνη και λευκό Χαλαζία για φέρνει πλούτο, Όνυχα και Λευκό Χαλαζία για να προστασία και κόκκινο Ίασπι για διάρκεια σε όλα αυτά τα καλά!

Η απεικόνιση του ανοιχτού ρόδου υπήρξε σύμβολο δύναμης και εξουσίας, ηγεσίας στην εποχή τον Σταυροφόρων. Λέγετε πως πριν από κάθε εκστρατεία άνοιγαν το ρόδο για εκπλήρωση του σκοπού τους. Αυτές είναι λίγες από τις πολλές παραδόσεις με τις οποίες συνδέεται το ρόδο της Ιεριχούς ανά τον κόσμο!

Επιπλέον πληροφορίες