Ποϊνσέτια ή Αλεξανδρινό (Euphorbia pulcherrima)

Περιγραφή

Στα Χριστούγεννα, η Ποϊνσέτια , το εντυπωσιακό λουλούδι με τα χαρακτηριστικά κόκκινα φύλλα, έχει την τιμητική του! H Ποϊνσέτια έχει συνδυαστεί με την εορταστική περίοδο των Χριστουγέννων. Κάθε Δεκέμβριο το συναντάμε παντού γύρω μας, στολισμένο σε σπίτια και καταστήματα. Έλκει την καταγωγή από το Μεξικό, η Ποϊνσέτια πήρε το όνομά της σε έναν αμερικανό πρέσβη, ο οποίος πριν από δυο αιώνες πήρε το φυτό στη χώρα του, απ’ όπου σταδιακά διαδόθηκε σε όλο τον κόσμο.

Καλλιεργητικές συνθήκες της Ποϊνσέτια

Η Ποϊνσέτια τοποθετείται στο σαλόνι ή σε άλλο φωτεινό εσωτερικό χώρο στο σπίτι μας, σε σημείο που να μην δέχεται απευθείας τις ακτίνες του ήλιου. Το άμεσο ηλιακό φως μπορεί να δημιουργήσει καψίματα. Το έντονο κόκκινο χρώμα της Ποϊνσέτιας διατηρείται αν αποφεύγουμε τις πολύ σκιερές θέσεις. Πρέπει να διατηρείται μακριά από ψυχρά ρεύματα και παγωνιά. Το κρατάμε μακριά από τα παγωμένα τζάμια, καθώς και από θερμαντικά σώματα για να αποφύγουμε τη συστροφή του φυλλώματός του αλεξανδρινού που μπορεί να φτάσει μέχρι την πτώση των φύλλων του.

Τρόποι και τεχνικές διατήρησης της Ποϊνσέτια

Την άνοιξη, μπορούμε να μεταφυτεύσουμε την Ποϊνσέτια σε μεγαλύτερη γλάστρα ή στο χώμα του κήπου μας. Ειδικά σε νότιες περιοχές με ήπιο χειμώνα, το αλεξανδρινό μπορεί να μείνει έξω όλη τη διάρκεια του χρόνου.Με την κατάλληλη φροντίδα να γίνει ένα όμορφο δέντρο που φτάνει σε ύψος τα τρία μέτρα. Για τη μεταφύτευσή του σε μεγαλύτερη γλάστρα, μόλις περάσει ο χειμώνας, χρησιμοποιούμε ελαφρύ φυτόχωμα.

Καλλιεργητικές συμβουλές για την Ποϊνσέτια

Την ποτίζουμε συνήθως αφού στεγνώσει το χώμα στη γλάστρα. Την άνοιξη και το φθινοπώρο, ποτίζουμε  2 φορές τη βδομάδα ενώ το καλοκαίρι συχνότερα.

Η Ποϊνσέτια δεν χρειάζεται λίπασμα κατά την περίοδο του χειμώνα. Για αυτά που είναι σε γλάστρα, προσθέτουμε υδατοδιαλυτό λίπασμα για ανθοφόρα φυτά, μια φορά το μήνα από τον Μάρτιο μέχρι και τον Οκτώβριο, για να διατηρήσει την ανάπτυξη του. Για τις Ποϊνσέτιες που έχουμε φυτέψει στον κήπο, προσθέτουμε κοκκώδες λίπασμα στις αρχές της άνοιξης και στις αρχές του φθινοπώρου.

Εχθροί και ασθένειες της Ποϊνσέτιας

Οι κυριότεροι εχθροί της Ποϊνσέτιας είναι ο  αλευρώδης, ο ψευδόκοκκος και ο τετράνυχος. Για την προστασία της, με οικολογικό τρόπο, ψεκάζουμε προληπτικά με διάλυμα τριμμένου πράσινου σαπουνιού ή με διάλυμα θερινού πολτού και σάπωνες αλάτων καλίου που προμηθευόμαστε από γεωπονικα καταστήματα. Επίσης υπάρχουν και βιολογικά σκευάσματα για την αντιμετώπιση των εχθρών αυτών.

Οι κυριότερες μυκητολογικές ασθένειες της Ποϊνσέτιας είναι ο Βοτρύτης και μυκητολογικές ασθένειες που προσβάλλουν τις ρίζες. Για τον λόγο αυτό, προτήνεται ξεκασμός με ήπια μυκητοκτόνα και αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο εδαφικό υπόστρωμα.

Μυστικά και άλλα  

Για να αποκτήσουν ξανά τα φύλλα του αλεξανδρινού το κοκκινωπό χρώμα, θα χρειαστεί να το διατηρήσουμε αρκετές ώρες στο σκοτάδι μέσα στο φθινόπωρο. Συγκεκριμένα, το αλεξανδρινό ως φυτό μικρής φωτοπεριόδου χρειάζεται μικρή έκθεση στον ήλιο, οπότε το καλύπτουμε καθημερινά για 12-14 ώρες με ένα σκούρο ύφασμα την περίοδο του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου. Με αυτό τον τρόπο, τα φύλλα του αλεξανδρινού θα αποκτήσουν το επιθυμητό λαμπερό κόκκινο χρώμα για να το στολίσουμε ξανά στο σαλόνι μας πανέμορφο και εντυπωσιακό στις γιορτές των επόμενων Χριστουγέννων.

Επιπλέον πληροφορίες